Site icon Konfabula

Dobry czas na „Czas patriotów”?

Zwykle ograniczam się w literaturze do kryminałów, thrillerów, horrorów czy poradników, czasem mieszając czymś z fantastyki czy biografii. Nie wiem nawet, czy przypadkiem „Czas patriotów” Toma Clancy’ego (Wydawnictwo Znak) nie jest moją pierwszą książka sensacyjną, którą przeczytałam. Czy warto brać się za ten tytuł? Komu go polecam?

Jaki jest Jack Ryan, bohater serii Toma Clancy’ego?

Jack Ryan jest doskonały pod każdym względem: niesamowicie bystry, kobiety uważają go za atrakcyjnego, choć on tego nie zauważa, wszyscy go kochają, choć on wcale tego nie pragnie. Jest twardym byłym żołnierzem piechoty morskiej, ma świetny refleks i poczucie honoru, ale jest także profesorem historii i dość surowym nauczycielem. Ma piękny dom w ustronnym miejscu, na klifie w pobliżu Annapolis, gdzie wykłada. Kocha swoją idealną rodzinę, żonę i córkę. Królowa Anglii jest jego największym fanem. Udaje mu się zdobyć przyjaźń księcia Karola. Mogłabym tak jeszcze długo, ale wiecie co? Jako bohater jest nudny, niesamowicie nudny i przewidywalny.

Dlaczego właściwie nie polubiłam Jacka?

Lubię charakterne postaci. Mogą być nawet złe do cna kości, ale niechże się rozwijają. Ot, choćby jak Gerd Falk w cyklu wrocławskim Marty Kisiel. A tu klops, bo żaden z problemów Jacka nie ma charakteru wewnętrznego, a on sam nie ma osobistych problemów (poza paniką przed lataniem). Jest jak ktoś, kto podczas rozmowy o pracę na pytanie o swoją największa słabość, mówi coś w stylu: „Myślę, że jestem po prostu zbyt sumiennym pracownikiem” lub coś równie nieinformacyjnego i nudnego. Wszystko, z czym ma do czynienia w tej opowieści, ma charakter zewnętrzny i choć jest wyraźnie niebezpieczne, dzieje się tak tylko powierzchownie. Nawet jego trauma z przeszłości jest tylko zasygnalizowana i nie wnosi nic, poza wstrętem do awiacji.

Za co jednak można Jacka pokochać?

No właśnie – są rzeczy, które w nim kocham. Uwielbiam to, jak on darzy uczuciem swoją żonę i córkę. Ma tę dziką potrzebę ich ochrony, a inne kobiety go nie interesują ani nie kuszą. Przynajmniej w tym tomie serii. Wreszcie Jack to człowiek do szpiku kości honorowy i nawet szkolenie na żołnierza marines nie wypleniło z niego potrzeby ratowania życia innych, nawet jeśli oznaczałoby, że ta osoba będzie zdolna ponownie sięgnąć po broń i strzelić.

Krótki opis fabuły

Na początku Jack Ryan interweniuje w zamachu na zabicie księcia Walii podczas pobytu w Londynie. Po interwencji, w której został ranny, Jack był znany jako bohater zarówno Anglii, jak i Stanów Zjednoczonych. Jack, który wcześniej miewał romans z CIA, będzie musiał znowu wejść w szeregi tej organizacji, by uchronić córkę i ciężarną żonę przed zemstą terrorystów z PIRA, którzy chcą wziąć odwet za nieudaną akcję w Anglii. Choć w USA, swoim domu na klifie, Jack czuje się bezpieczny, to gdzieś z tyłu głowy wciąż słyszy zbliżające się niebezpieczeństwo. I, jak to w książkach akcji bywa, doczekał się, ale nie zaspoileruję. Tym bardziej, że np. moje myśli były typowo amerykańskie i wykluczyły właśnie te możliwości, na które stawiali terroryści, a co uszło uwadze naszym bohaterom, choć autor wręcz podsuwał pomysł na tacy.

Moje odczucia po lekturze „Czasu patriotów”

Ogólnie jestem dosyć zadowolona, bo nie jest to trudna w odbiorze książka, zwłaszcza, że lubuję się w militarnych smaczkach i niezwykle spodobało mi się wprowadzenie w ostatnich rozdziałach pani bosman Znamirowski (lubię konkretne babki i lubię odnajdywać w książkach polskie smaczki). Jednak jeśli wolisz coś poza wartką akcją czy facetami, którzy są na wskroś przewidywalni, to nie jest lektura dla Ciebie.

Pozostałe książki Toma Clancy’ego z cyklu o Jacku Ryanie: Bez skrupułów (tom 1), Czerwony królik (tom 3), Polowanie na Czerwony Październik (tom 4), Kardynał z Kremla (tom 5), Stan zagrożenia (tom 6), Suma wszystkich strachów (tom 7), Dług honorowy, (tom 8), Dekret (tom 9), Tęcza sześć (tom 10), Niedźwiedź i smok (tom 11), Zęby tygrysa (tom 12), Poszukiwany żywy lub martwy (tom 13), Wyścig z czasem (tom 14), Wektor zagrożenia (tom 15), Zwierzchnik (tom 16), Tryumf postprawdy (tom 17), Z pełną mocą i skutkiem (tom 18), Władza i imperium (tom 24).

Jeszcze nie po polsku: Under Fire (tom 19), Commander in Chief (tom 20), Duty and Honor (tom 21), True Faith and Allegiance (tom 22), Point of Contact (tom 23), Line of Sight (tom 25), Oath of Office (tom 26), Code of Honor (tom 28).

Recenzja ukazała się także na portalu Secretum.pl.

Exit mobile version