Pierwsza wizyta u kardiologa

Co roku kilka tysięcy dzieci rodzi się z wadą serca. W wielu przypadkach nieprawidłowość jest fizjologiczna i z wiekiem wyrównuje się sama. Jednak część przypadków wymaga wręcz natychmiastowego leczenia. Dlatego warto w przypadku wątpliwości zbadać dziecko u specjalisty. Jak wygląda pierwsza wizyta u kardiologa?

Kiedy należy zgłosić się do kardiologa?

Pierwszymi oznakami serca jak dzwon jest zaróżowiona skóra, energiczne ruchy, regularny oddech, mocny krzyk noworodka. Lekarz osłuchujący często u nowo narodzonego dziecka stwierdza tzw. szmery. Zwykle znikają one po kilku dniach. Niektóre wady serca ujawniają się nieco później, gdy serce jest nieco większe, dlatego pediatrzy podczas comiesięcznych wizyt kontrolnych osłuchują zdrowe dzieci. Ważne, by rodzice także obserwowali dziecko. O wadzie serca może świadczyć to, że dziecku:
– brakuje tchu, kiedy płacze
– męczy się przy karmieniu
– poci się całą skórą, która jest bledsza i czasem aż sina

Kiedy lekarz opiekujący się dzieckiem ma jakieś wątpliwości co do stanu jego serca, kieruje je do kardiologa dziecięcego. Ten poza słuchawką, specjalistyczną wiedzą i doświadczeniem ma do dyspozycji całą aparaturę, która może dopomóc w diagnozie.

Do kardiologa w ramach NFZ potrzebne jest skierowanie.

Czego spodziewać się podczas wizyty?

Przede wszystkim dziecko zostanie osłuchane. Być może lekarz zrobi także jedno z poniższych badań.
Echo serca (USG) – lekarz przykłada końcówkę aparatu z ultradźwiękami do klatki piersiowej i wodząc nią uzyskuje na ekranie obraz serca z uwidocznieniem jego budowy i przepływu krwi. Jest zupełnie bezbolesne.

Elektrokardiogram (EKG) – za pomocą końcówek przytwierdzonych do nóg, rąk i klatki piersiowej dziecka aparat rejestruje powstające w sercu bioprądy i przedstawia je w formie wykresów. Na podstawie kształtu tych krzywych lekarz ocenia pracę poszczególnych części mięśnia sercowego. Badanie jest zupełnie bezbolesne.
Prześwietlenie promieniami X – zdjęcie rentgenowskie ukazuje wielkość i położenie serca. Pozwala też ocenić, czy płuca pracują efektywnie. Podczas robienia zdjęcia dziecko powinno być nieruchome, co zwykle stanowi największy problem.
Cewnikowanie serca – do żyły, zwykle w prawej nodze, wprowadza się cieniutką rurkę i przez naczynia krwionośne prowadzi aż do serca, gdzie mierzy się ciśnienie krwi w komorach i przedsionkach, a także pobiera próbki, by ocenić wysycenie krwi tlenem. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu. Czasem dodatkowo do układu krwionośnego wprowadza się kontrast, by uwidocznić przepływ krwi i jamy serca. Badanie trwa do dwóch godzin i odbywa się w szpitalu.

Fot. Rosemarie Voegtli, CC BY 2.0