Wracając z angielskiego zmywaka do domu żałowałam. Żałowałam, że dopiero tak późno zdecydowałam się na wyjazd. Bo zrobiłam to w moje ostatnie studenckie wakacje. Teraz, ze względu na wizję Brexitu, kolejne rzesze tanich pracowników będą miały gorzej. Bo tak wystarczyło tylko zapakować dowód osobisty, wsiąść do samolotu czy autokaru i podjechać na Luton czy Victorię, a tam często czekali już znajomi czy rodzina. Tak jak Mama Ayla.

Niemcy. To tak blisko i tak daleko. Blisko – bo tuż za rogiem, zaraz obok. W końcu to sąsiedzi Polski, a ja mam nawet bliżej Berlin niż Warszawę. Ale to też daleko: dzieli nas tak odmienny język, upodobanie do porządku i praworządności czy historia. Jak mieszkać w kraju, który jest dla nas, Polaków, tak różny? O tym opowie z perspektywy swojego doświadczenia Monika.

Zachwycam się czasem fotografiami niektórych miejsc. Piękne słońce, czyste plaże, kolorowe miasta. Jak zima to prawdziwa, jak lato to gorące. Na zdjęciach wszystko jest takie idealne. Jednak jeśli mieszka się za granicą dotykamy tych problemów, które umykają fotografom: drogi i niedobry chleb, nieakceptowalne dla nas zwyczajowe zachowanie czy różnice kulturowe. Jak mieszka się matce w Norwegii opowie fotografka Patrycja Byrdy.

Jak żyje się polskiej matce w Wiedniu, mieście o najlepszej jakości życia? Czy smakuje jej sznycel wiedeński? Co przeszkadza jej w Austriakach? Zapraszam na wywiad.

Czasami nie trzeba mieszkać poza Polską by czuć się mieszkańcem jakiegoś kraju. Wystarczy prawdziwa miłość i cykliczne kilkutygodniowe wypady w to samo miejsce. Takim drugim domem jest dla PaniDorci Islandia. Przekonajcie się, że ludzie północy nie zawsze są posę