Kiepski ze mnie meloman, skoro potrafię prześpiewać sporo piosenek Foo Fighters i Nirvany, ale nie wiedziałam nawet, że obydwa zespoły łączy Dave Grohl. Tak, nie zdawałam sobie sprawy kto poza Kurtem Cobainem właściwie był w tym kultowym zespole moich nastoletnich lat. Jeśli wychowaliście się na „Smells Like Teen Spirits” czy „Everlong”, to jest książka dla Was! Co znajdziemy w książce? Książka jest swoistego rodzaju pamiętnikiem napisanym w pandemii. W czasie, kiedy wiecznie podróżujący i koncertujący Dave musiał zamknąć się jak miliony ludzi w domu i chronić przed wirusem. Autor wprowadza czytelników w różne momenty ze swojego życia, od nauczania jego córki na perkusji, przez wtrącenie do więzienia w Australii, po…

To była jedna z tych książek, w których, gdy ktoś pyta cię, o czym jest książka, którą czytasz, brakuje ci słów. Opis wydawcy sugeruje, że to powieść o dwóch dobrych przyjaciołach tworzących razem grę wideo. Ale byłoby to zbytnim uproszczeniem.

K.N. Haner to pseudonim literacki Katarzyny Nowakowskiej, bardzo poczytnej autorki erotyków. Jako że ten gatunek nie jest moim ulubionym stwierdziłam, że zacznę właśnie od takiej lektury, która jest polecana. A o autorce i jej książkach słyszałam same superlatywy. Wprawdzie nie mam porównania z innymi książkami Kasi, ale szczerze mówiąc spodziewałam się czegoś innego. To wcale nie narzekanie - spodziewałam się, że będzie źle, że styl pisania mnie odrzuci od czytania.

Jeśli oglądaliście słynny film „Lista Schindlera”, prawdopodobnie pamiętacie scenę, kiedy wśród szarego tłumu „ewakuowanego” getta pojawiła się mała dziewczynka w czerwonym płaszczyku. Tak bardzo jej niewinność i kolor ubrania kontrastowały z okrucieństwem tego czarno-białego filmu. Tą dziewczynką była Roma Ligocka, a scena z filmu uruchomiła jej wspomnienia, które zaowocowały licznymi książkami opisującymi jej życie w getcie i traumę, jaką wojna powoduje w dziecku i jaka rzutuje na jego późniejszym życiu. Taką właśnie książką jest „Dziecko wojny”.

Choć jako dorosła doceniam to, jak ukształtowały mnie doświadczenia życia, w wieku nastoletnim chciałam być przede wszystkim akceptowana przez rówieśników. A zbytnie wyróżnianie się często prowadziło do antagonizmów. Czasem nie trzeba nic robić, by znaleźć się na czarnej liście kolegów z klasy. Taki obraz przemocowych nastolatków przedstawia Mieko Kawakami w książce Heaven.