W przedszkolu Kini nie ma balu z okazji Halloween. W zeszłym roku był za to bal karnawałowy, na który ubrała się ona w strój Superwoman. Nie miałam nic przeciwko – w sumie czemu miałabym być? Przecież takie przebranie oznacza, że dziewczynka nie tylko wie czego chce, ale także jest świadoma swojej siły i być może zamiast czekać jak inne księżniczki na rycerza na białym koniu sama go sobie znajdzie. A jak nie znajdzie – płakać nie będzie, bo Superwoman silną kobietą jest. Bez problemu pozwoliłabym jej także na strój szkieleta, pirata, kucharki, pielęgniarki czy księżniczki. W kwestii ubioru dziewczynce naprawdę wszystko wolno. Co jednak bym zrobiła na miejscu Laurin, mamy…

Oto typowa scenka zachowania przedszkolaków: jedno dziecko mocno zajęte jest zabawką kiedy nowy przedszkolak podchodzi i pragnie jej, żąda. Będący w pobliżu dorosły zwykle mówi: „Bądź miły i podziel się swoja zabawką” albo „Daj Eli kucyka. Miałaś go już dosyć długo”. Co się dzieje? Dziecko jest zmuszane do oddania czegoś, a jego zabawa zostaje przerwana. Uczy się, że dzielenie powoduje jego złe samopoczucie. W tym przypadku dzieli się rodzic, a nie dziecko.