Oddychaj głęboko. Licz d 10. 1… 2 … 3 … To mówię do siebie, kiedy po raz nasty tego dnia Nati marudzi. Rano był płacz, bo nie ta bluzeczka, przed autobusem był płacz, bo chciała, bym jechała z nią. Jak odbierałam, to płakała, bo się jeszcze nie wyspała. Potem płakała, bo nie wiedziała, czemu pacnęła mnie ręką po głowie. W końcu – bo ją nogi bolą itd. Teraz – bo nie rozebrałam jej butów w takiej kolejności jak chciała tylko odwrotnie. Ale ja już miałam dosyć, naprawdę dosyć… Wtedy sobie przypomniałam, że dokładnie tydzień wcześniej mąż odłożył miseczki od płatków w inne miejsce niż są zazwyczaj, a ja, tak samo…

Karne krzesełko w przedszkolu, karny jeżyk u Superniani, karny kąt w domu… Różne rodzaje tej samej kary. Różne rodzaje tej samej niedziałającej kary. A dlaczego nie działa? Bo dziecko wcale w tym miejscu nie przemyśli swojego zachowania. Potrzebne jest miejsce do wyciszenia, a nie kary.

Tak łatwo jest powiedzieć, ale sztuka mówienia nie przychodzi nawet nam, dorosłym z oporem. Dlaczego? Bo nas tego nauczono. Czas nauczyć dzieci mówić NIE!

Dziecko to tylko dziecko. Ale dziecku należy się szacunek, dlatego warto w przemyślany sposób traktować je jak dorosłego.

Mamy zabiegane czasy. Nie jest w takich czasach zbudować mocnej więzi z własnymi dziećmi. Ale tak naprawdę czy kiedykolwiek było lepiej? Zawsze znajdowało się coś, co odciągało rodziców od dzieci i więzi z wiekiem, szczególnie gdy latorośle wchodziły w wiek nastoletni, stawały się słabsze. Kiedy dzieci były małe my, rodzice, zwykle byliśmy zbyt zmęczeni na cokolwiek. Teraz, kiedy podrosły, zwykle też nie ma zbyt wiele czasu na przebywanie razem, bo a to szkoła, a to przedszkole, a to zajęcia dodatkowe. Jednak nawet w codziennej rutynie łatwo znaleźć te 30 minut, by przenieść relację z dziećmi na wyższy poziom. Zasypianie Jedna z nielicznych rzeczy w ciągu dnia, które są aż tak…